Ungane er urolege, dei vil begynne på brusen, og eg seier at det er greitt. Eg hjelper dei med skrukorkane og puttar sugerør i flaskene. Flaskene er altfor store.
– Kvifor er du så sint? spør guten med det stride håret.
– Sint? seier eg. – Eg er vel ikkje sint. Det er ingen som er sinte her.
– Du er sint, så det så. Eg vil ha kake, seier han.

Tove Vik er ei mamma det kokar i. Det er ein farleg miks for barna hennar. Nådelaus, usentimental og rystande om ei kvinne stengt inne i morsrolla, ei medrivande berg-og dalbane som går rett i hjarte på lesaraen.